Het meeste effectief leer je lesstof wanneer je er zelf les in moet geven. Dan pas moet je echt weten hoe de vork in de steel zit.
Ik had losjes gezegd dat ik wel wat zag in het fenomeen beelddenken en zou kunnen helpen met spelling en met vreemde talen en het leren van lappen tekst. En nu is er opeens een potentiële klant. Dat betekent dat ik nu echt wil weten hoe het zit met beelddenken.
Beelddenken heb ik al vaker gegoogled en steeds met nogal onbevredigend resultaat. Ik kom juichende sites van therapeuten tegen, maar ik krijg geen overtuigende analyse van dat beelddenken. Beelddenken spreekt mij eigenlijk best aan in eerste instantie. Als kunstenaar is het idee dat je in beelden denkt niet gek. Bovendien leidde de diagnose 'beelddenker' mijn dochter naar een perfecte psycholoog met wie ze samen van een zwakke rekenaar een hele sterke werd. Dus ik zou een believer moeten zijn, maar ik ben het niet. Ik vind dat de beelddenkmaffia afstotend simplistische beweringen doet over taal en beeld. De bewijsvoering is slordig: denken beelddenkers nu in woorden of ook in gevoelens, ervaringen of in ruimte? Klopt het wel dat ze auditief zo slecht zijn? En hoe komt het eigenlijk dat beelddenkers geen woordbeelden hebben, dat zijn toch ook beelden? Is het niet gek dat een begripsdenker (die tegenvoeter van de beelddenker) bij het horen van het woord 'stoel' het woordbeeld stoel voor zich zou zien, dat toch eigenlijk ook een beeld is?
Uiteindelijk vond ik het artikel 'Beelddenken kritisch bekeken' van Nieske van Woerden en Henk Wiers uit 2000 in De Psycholoog. Wat een verademing, zo'n ontnuchterende analytische blik. Wat kunnen we over beelddenken beweren? Ja, er is een verschil tussen talig denken en niet talig denken, zoals visueel denken. Er is bovendien een verschil tussen holistisch en analytisch denken. Maar de koppeling die de beelddenksector graag maakt tussen visueel en holistisch (vanuit het geheel) en analytisch met lingüistisch: daarvoor is geen wetenschappelijke grond. Bovendien kun je heel goed verschillende manieren van denken combineren, ook al hebben mensen voorkeuren.
Ik vraag me af waardoor mijn dochter dan moeilijkheden had, nu ik haar op wetenschappelijke grond niet een beelddenker kan noemen? De aandacht en intelligentie van de psycholoog heeft in elk geval geholpen. Is dat misschien een vingerwijzing?
Hoe ík leerlingen kan helpen met spelling of vreemde talen of het lezen van lappen tekst voor hun studie, daar ben ik nog niet uit. Aandacht en intelligentie inzetten in elk geval en niet denken in hokjes, ook niet in het aantrekkelijke beelddenker-hokje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten