Naar aanleiding van de documentaire van Katinka de Maar over
moeilijke jongens, zoek ik naar het tegenovergestelde, makkelijke
meisjes, via Google. Ik blijk totaal onvoorbereid op wat er tevoorschijn komt.
Het makkelijke meisje is voor Google een meisje dat zich makkelijk laat
versieren. Wanhopige meisjes zijn het, die daarom een makkelijke prooi zijn
voor jongens met verkeerde bedoelingen.
Wat heeft dit prooiachtige meisje te maken met ‘mijn’
makkelijke meisje? Het makkelijke meisje is dat meisje waar je geen rekening
mee hoeft te houden in de klas. Het makkelijke meisje wacht op haar beurt (niet
doordenken), ook al komt die niet. Het makkelijke meisje is het meisje waarvan
je de naam vergeet. Waarvan niemand hoeft te zeggen, zoals van de moeilijke
jongen: “Het is eigenlijk een schat van een kind is en hij heeft zoveel
kwaliteiten heeft, maar…” Aan de
kwaliteiten van het makkelijke meisje wordt namelijk door niemand getwijfeld
behalve door het makkelijke meisje zelf.
Is het onderwijs voor het makkelijke meisje bevredigender
(niet doordenken) dan voor de moeilijke jongen? Misschien niet: want in de klas
zitten zoveel moeilijke jongens voor wie het onderwijs niet geschikt is. De juf
en de meester hebben hun handen er vol aan en houden geen tijd over voor het makkelijke
meisje. Verder besteden ze tijd aan de papieren versie van het makkelijke
meisje, maar dat merkt ze niet.
Het makkelijke meisje laat haar onvrede niet zo duidelijk zien
als de moeilijke jongen. De moeilijke jongen wil bewegen, wil duidelijke regels,
een stevige competitie en echte aandacht. Het makkelijke meisje is daar
waarschijnlijk ook bij gebaat. Ze wacht erop dat ze uitgenodigd wordt om zich
te laten zien. Ze hoeft geen wanhopige prooi te worden als de mensen haar met
de góede
bedoelingen haar nou maar niet zo met rust lieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten