Ik haat Malevitsj…en Mondriaan en Rietveld. Zo, het is
eruit. Ik haat ze omdat ze het landschap van mijn jeugd verpestten. De monotone
nieuwbouwwijken, de witgemaakte interieurs, de blauw met gele tramhuisjes in die
eindeloze witte februaridag.
Vernieuwend is het werk honderd jaar geleden geweest en M en M en R mogen van mij allen in de hemel van de
radicaal vernieuwende kunstenaars en om die reden ook best eens in een museum
getoond worden. Maar, was het niet pas 25 jaar geleden dat je Malevitsj in het
Stedelijk uitgebreid kon zien in een enorme grote tentoonstelling die alle
aspecten van het werk van de man belichtte?
Het is met M. in het Stedelijk net als met Zwarte Piet in
november in Nederland. Iedereen mag privé van mij best zijn spelletje
spelen. Dat van dat Piet per se zwart moet zijn en ook dat van M. als ultieme lefgozer
in de kunst, maar liever niet uit hoofde van De Nederlandse Cultuur Inclusief Belerend
Vingertje. Dus liever niet met een hele stoet jaknikkende recensenten en een
linten doorknippende koningin erbij. Graag een beetje meer verborgen. Ik vind
niet dat we 100 jaar na de uitvinding van het abstracte in de westerse autonome
kunst (in de toegepaste en de niet-westerse kunst is het nooit weggeweest) abstract
nog steeds hoger moeten achten dan figuratief.
25 jaar geleden heb ik al eens braaf mijn gang gemaakt naar
M. in het SM en ik weet nu niet of ik het weer ga doen. Ik weet het nog niet, want de winter moet nog beginnen
en ik heb geen zin om me een depressie op de hals te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten